Όλα ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα …
Πρώτοι οι Έλληνες είχαν την ιδέα να φτιάξουν ένα στρογγυλό λεπτό ψωμί, για να το χρησιμοποιήσουν σαν πιάτο, το ονόμασαν πλακούντος και το έψηναν με διάφορα υλικά, το προτιμούσαν οι εργαζόμενοι άντρες γιατί ήταν οικονομικό και εύκολα μεταφερόμενο.
6ος αιώνας π.Χ.
Περσική αυτοκρατορία, οι στρατιώτες του Δαρείου του μεγάλου οι οποίοι ήταν συνηθισμένοι σε μεγάλες πορείες, έψηναν πάνω στις ασπίδες τους λεπτό ψωμί και έπειτα το κάλυπταν με τυρί.
3ος αιώνας π.Χ.
Ο "Porcius Cato" έγραψε την πρώτη ιστορία της Ρώμης. Σε ένα σημείο αναφέρει ότι έτρωγαν, λεπτό στρογγυλό ψωμί με ελαιόλαδο, μυρωδικά και μέλι, τα οποία τα έψηναν στην πέτρα.
1ος αιώνας π.Χ.
Ο αρχαίος γαστρονόμος των Ρωμαίων, "Marcus Gavius Apicius", άριστος μάγειρας που αγαπούσε το φαγητό τόσο πολύ και αυτοκτόνησε όταν καταστράφηκε οικονομικά από φόβο ότι δε θα είχε χρήματα για να φάει, αναφέρει στο βιβλίο του, σε μια συνταγή του, για βάση από ψωμί στην οποία έβαζε πάνω κοτόπουλο, τυρί, σκόρδο, πιπεριά και λάδι.
16ος αιώνας μ.Χ.
To 1522 έρχονται οι τομάτες για πρώτη φορά στην Ευρώπη από το Περού, έτσι οι Ιταλοί προσθέτουν πρώτοι, σάλτσα τομάτας και έτσι δημιουργείτε η πρώτη απλή πίτσα.Οι πρώτες ντομάτες θεωρήθηκαν δηλητηριώδεις, μα οι φτωχοί Ναπολιτάνοι τις δοκίμασαν πρώτοι σαν σάλτσα πάνω στην πίτσα.
17ος αιώνας μ.Χ
Η πίτσα έχει αποκτήσει δημοτικότητα στην Νάπολι και οι ανώτερες τάξεις αρχίζουν να την επισκέπτονται, για να δοκιμάσουν αυτό το φαγητό που τρώνε οι φτωχοί και το φτιάχνουν άντρες που ονομάζονται πιτσαγιόλοι.
18ος αιώνας μ.Χ
Η βασίλισα Μαρία Καρολίνα Λορένα διατάζει να φτιαχτεί φούρνος στο καλοκαιρινό παλάτι, για να μπορεί ο chef να δημιουργεί πίτσες για αυτήν και για τους καλεσμένους της.
19ος αιώνας μ.Χ
To1889 χρονιά σταθμός στην ιστορία της πίτσας. Η γυναίκα του βασιλιά Ουμπέρτου του 1ου, Μαργαρίτα είχε πάει στη Νάπολι για διακοπές, δεν ήταν δυνατό να μη δοκιμάσει αυτό το έδεσμα, κάλεσε λοιπόν τον πιο φημισμένο πιτσαγιόλο (σεφ πίτσας) "Ραφαέλ Εσπόζιτο" για να δοκιμάσει τις σπεσιαλιτέ του. Τρία είδη πίτσας έφτιαξε εκείνη τη μέρα:
η πρώτη ;ήταν με χοιρινό, τυρί και βασιλικό,
η δεύτερη με σκόρδο, λάδι και τομάτες
και η τρίτη με μοτσαρέλα, βασιλικό και τομάτες (τα χρώματα της Ιταλικής
σημαίας) .
Η τρίτη και τελευταία πίτσα άρεσε στη βασίλισσα τόσο πολύ που έστειλε γράμμα στον πιτσαγιόλο για να τον ευχαριστήσει. Ο Ραφαέλ Εσπόζιτο προς τιμή της βασίλισας ονόμασε την τρίτη πίτσα «μαργαρίτα», ένα όνομα που ακόμα και σήμερα μετά από 125 χρόνια, θα το βρούμε σχεδόν σε όλες τις πιτσαρίες και φυσικά στην πρωτεύουσα της πίτσας, τη Νάπολι.
Μετά από λίγα χρόνια, μαζί με τους Ιταλούς που μεταναστεύουν στην Αμερική, μεταναστεύει και η πίτσα, πρώτος σταθμός της το Σικάγο. Βορειοανατολικά των Η.Π.Α. η πίτσα ονομάζεται τοματόπιτα , η διαφορά της; έβαζαν ότι υλικά ήθελαν αλλά αντί η σάλτσα να είναι κάτω, ήταν πάνω από όλα τα υλικά.
Από τότε μέχρι σήμερα έχουν φτιαχτεί χιλιάδες είδη πίτσας και ζύμης: παχιά, λεπτή, μέτρια, σκεπαστή, με μυρωδικά, με διάφορα είδη τυριών, ψημένη, σε ηλεκτρικό φούρνο, σε φούρνο με ξύλα, σε γκάζι, ακόμα και στα κάρβουνα. Ένα από τα τελευταία είδη που δημιουργήθηκε είναι η πίτσα με ζύμη από αλεύρι σίκαλης. Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίζεται τη δεκαετία του '80.
Στην Αργεντινή, οι πίτσες δεν έχουν παραπάνω από 2 υλικά και πολύ τυρί. Στην Αυστραλία, η πίτσα χαβάη ( ζαμπόν και ανανάς ) κατέχει το 20% των συνολικών πωλήσεων πίτσας . Στη Βραζιλία και συγκεκριμένα στο Σάο Πάολο ήταν οι πρώτοι που έφτιαξαν πίτσα με σοκολάτα και μπανάνα. Η πίτσα είναι τόσο σημαντική για την οικονομία της πόλης, που ονόμασαν τη 10η Ιουλίου μέρα της Πίτσας, μια γιορτή γεμάτη λάμψη και πολλές νέες συνταγές που δοκιμάζονται στο πρωτάθλημα της πίτσας.
Η μεγαλύτερη στρογγυλή πίτσα που ψήθηκε ποτέ είχε διάμετρο 37,4 μέτρα. Η μεγαλύτερη ορθογώνια πίτσα είχε μήκος 200 μέτρα, κατασκευάστηκε στη Βιτσέντζα της Ιταλίας και χρησιμοποιήθηκαν 1 τόνος αλεύρι, 300 κιλά τομάτες, 200 κιλά μοτσαρέλα, 10 κιλά μανιτάρια και 60 κιλά ζαμπόν.
πηγή //www.willys.gr
Επεξεργασία κειμένου για το Gastronomion
Kώστας Σουλιώτης
28 Ιουνίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου